Pałac w Radomierzycach

Z kart historii

Fundatorem pałacu był Joachim Sigismund von Ziegler, podkomorzy króla Augusta II Mocnego. Realizację pałacowego założenia wraz ze wspaniałym ogrodem uformowanym na modłę starofrancuską rozpoczęto w 1708 roku. Ponieważ Ziegler nie był żonaty już za życia postanowił cały swój majątek przekazać dobroczynnej fundacji. Postanowienie z roku 1722 zarządziło, że jedna dama dworu i dwanaście szlacheckich panien, które bez własnej winy popadły w biedę miały zamieszkać w przytułku. Warunkiem jednak było, iż nie mogły być zamężne i musiały być wyznania ewangelickiego oraz udokumentować pochodzenie szlacheckie od czterech pokoleń. Dzięki zakwaterowaniu króla Fryderyka Wielkiego w 1745 roku pałac zyskał sławę „Najpiękniejszego Pałacu Łużyc”.

Z tradycją w przyszłość

„Zamek na wodzie”, jak opisywali tą wspaniałą niegdyś budowlę, dzięki staraniom firmy Gerda i Fundacji Ochrony Zabytków i Dziedzictwa Narodowego, zaczyna już powracać do stanu z czasów swojej świetności. 
Dziś Radomierzyce to jeden wielki plac budowy. Powstające tutaj Centrum Hotelowo – Konferencyjne będzie zapleczem do spotkań i konferencji dla gości z Polski i zza granicy. Doskonałe usytuowanie – u styku trzech granic – stwarza dodatkowe możliwości.
Głównym inicjatorem odbudowy pałacu i stworzenia Fundacji Ochrony Zabytków i Dziedzictwa Narodowego, był Marek Głowacki, który zakładał, że renowacja i prace dostosowawcze do nowych funkcji zostaną zakończone w 2003 r., niestety jego nagła śmierć spowodowała, że prace nadal trwają.

Fundacja Ochrony Zabytków i Dziedzictwa Narodowego jest otwarta na współpracę w zakresie finansowania inwestycji. Szczegóły dotyczące współpracy po odbudowie pałacu będą uzgadniane w toku rozmów indywidualnych z inwestorem.