KRUS: Nie ryzykujesz, gdy znasz i szanujesz

03.02.2021r.

Drukuj

W gospodarstwach rolnych, gdzie prowadzona jest hodowla zwierząt, często dochodzi do nagłych i niespodziewanych zdarzeń, które spowodowane są zaniedbaniami właścicieli gospodarstw.
Już w pierwszym miesiącu br. do PT KRUS w Lubaniu, zgłoszono zdarzenie wypadkowe powstałe podczas obsługi bydła.
Hodowla zwierząt inwentarskich wiąże się z dużym ryzykiem wypadku. W czasie karmienia, dojenia i zabiegów higienicznych często dochodzi do uderzeń, przygnieceń i pogryzień przez zwierzęta, a nawet stratowania ludzi. Podczas obsługi zwierząt, odnotowywane są również upadki osób na zanieczyszczonych karmą lub odchodami korytarzach. Zdarzają się także uderzenia, przygniecenia przez urządzenia służące do przygotowywania karmy oraz upadające przedmioty.
Z danych KRUS wynika, że rocznie około 2 000 osób doznaje urazu podczas pracy ze zwierzętami, a kilka umiera w skutek doznanych urazów.

Najczęstsze przyczyny niebezpiecznych zdarzeń to:

reakcja zwierząt na nieznane bodźce i otoczenie (podejście do zwierząt bez uprzedzenia, hałas, ból, strach);
narowistość i agresja zwierząt;
niewłaściwy sposób obsługi;
nieodpowiednie warunki bytowania (nadmierne zagęszczenie, brak dostępu do wody i paszy, oraz wybiegów);
infrastruktura nieprzystosowana do profilu produkcji i obsady zwierząt (brak korytarzy paszowych, ogrodzeń, ciasnota);
nieprawidłowe metody poskramiania;
wady konstrukcyjne budynków (niezabezpieczone otwory zrzutowe, studzienki i kanały gnojowe).

Świadomość zagrożeń i znajomość zachowań zwierząt, zaspokojenie ich potrzeb bytowych, przyjazne nastawienie obsługującego, powtarzalność czynności podczas codziennej obsługi ograniczają ryzyko niebezpiecznych zdarzeń, które kończą się dotkliwymi urazami, stresem i stratą czasu.

Należy pamiętać, że odpowiednie traktowanie zwierząt inwentarskich jest uregulowane prawnie. Powinno również być podyktowane względami etycznymi i praktycznymi. Zwierzęta poddane w mniejszym stopniu czynnikom stresogennym są zdrowsze i bardziej wydajne, a ich obsługa łatwiejsza i bezpieczniejsza.

Kto powinien pracować ze zwierzętami?

Obsługą zwierząt powinny zajmować się osoby:

dorosłe;
zdrowe;
sprawne fizycznie;
zrównoważone;
znane zwierzętom, przyjaźnie do nich nastawione.

Z niebezpiecznymi zwierzętami (np. buhajami, ogierami, knurami, trykami) mogą pracować wyłącznie silni mężczyźni. Praca ze zwierzętami może być niebezpieczna dla dzieci, osób starszych, słabych fizycznie, niepełnosprawnych. Osoby chore lub nosiciele chorób zakaźnych (np. gruźlicy), nie mogą pracować ze zwierzętami.

Zachowanie podczas pracy ze zwierzętami.

Zwierzęta są spokojniejsze, jeżeli opiekują się nimi znane im i przyjaźnie nastawione osoby. Przestraszone lub zaskoczone zwierzę może ugryźć, kopnąć, przewrócić, przygnieść, stratować. Rozdrażnione zwierzę może zaatakować.

A więc:

bądź zdecydowany, ale spokojny i ostrożny;
uprzedzaj zwierzęta głosem, że się zbliżasz;
nie wchodź między zwierzęta bez ostrzeżenia;
jeśli wchodzisz między zwierzęta, oswajaj je dotykiem;
nie podchodź bez ostrzeżenia do zwierząt od tyłu;
nie pracuj ze zwierzętami po wypiciu alkoholu;
nie pozwalaj na bezmyślne drażnienie zwierząt i znęcanie się nad nimi;
zachowaj szczególną ostrożność podczas pracy ze zwierzętami silnymi i karmiącymi matkami, z ogierami, końmi młodymi i końmi po dłuższym okresie bezczynności;
pozbywaj się zwierząt narowistych lub wyjątkowo złośliwych;
do wyprowadzania buhaja używaj drążka zakładanego do kółka nosowego; jeżeli zwierzę jest bardzo silne lub rozdrażnione, skorzystaj z pomocy drugiej osoby; pamiętaj o założeniu na stałe na głowę buhaja mocnego, skórzanego kantara;
do wyprowadzania zwierząt na pastwisko używaj gładkich (pozbawionych węzłów), mocnych linek, powrozów lub łańcuchów; nie okręcaj ich wokół dłoni;
aby nie pokaleczyć siebie i zwierzęcia, nie używaj łańcuchów naprawianych prowizorycznie, np. związanych drutem;
podczas zabiegów weterynaryjnych i pielęgnacyjnych (korekta racic, kopyt, rogów) używaj poskromu; w razie potrzeby korzystaj z pomocy drugiej osoby;
do transportu zwierząt używaj przystosowanych do tego celu przyczep (o mocnych wiązaniach i odpowiednio wysokich burtach), a do wyprowadzania zwierząt – dostatecznie szerokich, wyposażonych w boczne bariery pochylni.