T- 2 Ratownictwo1)·
Ratownictwo, inaczej organizowanie i prowadzenie akcji ratunkowych to najważniejsze zadanie obrony cywilnej. Ratowanie zdrowia i życia ludzkiego to obowiązek każdego człowieka. Według dzisiejszych standardów najbardziej narażone na utratę życia i zdrowia w czasie wojny są osoby cywilne, bezpośrednio nie zaangażowane w działania militarne. Akcje ratunkowe organizuje się i prowadzi w celu ratowania i udzielania pomocy ludności poszkodowanej w wyniku działań zbrojnych, klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń, w tym zagrożeń środowiska. Obowiązek organizowania i prowadzenia akcji ratunkowych w czasie wojny spoczywa na szefach obrony cywilnej i kierownikach zakładów pracy. Szefowie OC i kierownicy zakładów pracy wykorzystują do prowadzenia akcji ratunkowych odpowiednio przygotowane i wyposażone formacje obrony cywilnej. Akcjami ratunkowymi organizowanymi przez organy obrony cywilnej i kierowników zakładów pracy kierują komendanci obrony cywilnej. Kierującemu akcją ratunkową podporządkowuje się na czas jej trwania wszystkie siły i środki skierowane do udziału w tej akcji.
· W razie zagrożenia zdrowia i życia obywateli oraz w celu ich ratowania kierujący akcją ratunkową może zarządzić:- ewakuację ludności oraz usunięcie pojazdów, innego mienia i materiałów niebezpiecznych z terenu objętego akcją ratunkową,- wykorzystywanie gruntów państwowych, komunalnych i prywatnych, w tym zbiorników wodnych oraz dróg publicznych,
– kresowe wykorzystanie budynków i pomieszczeń dla ewakuowanej lub poszkodowanej ludności ,
– konieczne prace wyburzeniowe lub rozbiórkowe,
– wstrzymanie komunikacji w ruchu lądowym, z wyjątkiem ruchu sił zbrojnych i sił biorących udział w akcji ratunkowej,
-udostępnienie pojazdów, środków i przedmiotów niezbędnych do akcji ratunkowej,
– usunięcie osób postronnych z rejonu akcji ratunkowej,
– włączenie do pomocy w akcji ratunkowej okolicznej ludności.
W akcjach ratunkowych organizowanych przez szefów obrony cywilnej mogą uczestniczyć formacje ratownicze podporządkowane innym organom, na zasadach uzgodnionych z tymi organami. Formacje obrony cywilnej mogą i powinny uczestniczyć w akcjach ratunkowych organizowanych i prowadzonych przez inne organy.
T- 3 Ewakuacja1)·
Ewakuacja – zadanie to zostało uregulowane 2 2008 r. stosownymi wytycznymi Szefa OCK (Wytyczne SOCK z dnia 17października 2008 r. w sprawie zasad ewakuacji ludności, zwierząt i mienia na wypadek masowego zagrożenia).
– Zgodnie z powyższymi wytycznym ”ewakuacja to przemieszczenie ludności i transport mienia z rejonów, w których występują zagrożenia do miejsc bezpiecznych”. Z uwagi na rodzaj i skalę zagrożenia wyróżnia się ewakuację I, II, i III stopnia.
– Ewakuacja I stopnia polega na niezwłocznym przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia z obszarów, miejsc, w których wystąpiło nagłe, nieprzewidziane, bezpośrednie zagrożenie – poza strefę zagrożenia. Realizuję się ją natychmiast po zaistnieniu zagrożenia dla życia, zdrowia i mienia na polecenie wójta, burmistrza, (prezydenta miasta), starosty, wojewody. Ewakuację I stopnia może także zarządzić osoba kierująca akcją ratunkową na terenie zagrożonym
– Ewakuacja II stopnia na przemieszczeniu ludności, zwierząt, mienia zgodnie ustalonym planem z rejonów przyległych do zakładów dużego ryzyka, obiektów hydrotechnicznych, ze stref zalewowych w przypadku ich uszkodzenia lub awarii. Realizuje się ją w sytuacji wystąpienia symptomów takiego zagrożenia lub niespodziewanej awarii.
– Ewakuacja III stopnia polega przemieszczeniu zawczasu ludności, zwierząt, mienia według wcześniej ustalonego planu do miejsc przeznaczenia wykorzystując zaplanowane środki transportu. Ewakuacja ta prowadzone jest w czasie zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny. W przypadku ewakuacji III stopnia decyzje o jej przeprowadzeniu podejmują organy obrony cywilnej lub organy wojskowe ( w strefie bezpośrednich działań militarnych) we współdziałaniu z właściwymi organami obrony cywilnej.
-W ramach ewakuacji I, II, III stopnia należy uwzględnić samoewakuację ludności w oparciu o posiadane własne środki transportu zapewniając zakwaterowanie w miejscu docelowym itp.
Najczęściej możemy spotkać się z ewakuacją I i II stopnia realizowaną w ramach zarządzania kryzysowego (powodzie, pożary, uwolnienie środków trujących do atmosfery, usuwanie niewybuchów itp.)Wykaz powoływanej literatury.
1)„Powszechna samoobrona ludności – zasadnicze cele i zadania Obrony Cywilnej” – mgr Radosław Cenkała
